Drodzy czytelnicy,

Moja koleżanka z Amsterdamu nie słucha radia, nie ogląda telewizji, a całość wiedzy o świecie czerpie z internetu. Jak każdy wybiera tematy, którymi się interesuje. Czyli siedzi ‘in her own bubble’.

Ze mną jest zupełnie inaczej. Jestem przede wszystkim słuchaczem, dodam od razu... wymagającym. Także dlatego, że radio mi towarzyszy w tle przez cały dzień. Radioodbiorniki mam rozmieszczone po całym domu, ale w dwóch miejscach jest to radio mówione (Radio 1), a w pozostałych stacja muzyczna (Radio2).

Ostatnio namawiałam koleżankę, aby jednak zaczęła słuchać radia, gdyż to pozwoli jej, bez dodatkowego szukania poznać inne strony wydarzeń, o którym się mówi i pisze w mediach. Podałam jej przykład, gdy trafiłam w radiu na rozmowę dziennikarza z ojcem dziewczyny, która wyjechała do Syrii i tam urodziła dwójkę dzieci. Ojciec opowiadał ze wzruszeniem jak zaangażował się w sprowadzenie wnuków i córki do Holandii.

Z pewnością gdybym weszła do internetu nigdy bym takiej historii nie przeczytała.

I to jest, moi drodzy radiowcy, siłą radia!

Pozytywnie, prawda?

Zapraszam i serdecznie pozdrawiam

Alina